I tak oto kolejny dzień 11. Festiwalu Dobrego Smaku za nami... :)
Tak... może warto wspomnieć o metodologii "czasu oczekiwania". Jest to czas oczekiwania od złożenia zamówienia do jego otrzymania. Nie liczymy czasu, który spędzamy w kolejce, a czasem jest to i 15 minut.
1. Breadnia (ul. Piotrkowska 86) - Staropolski kulebiak, czyli kulebiak z farszem i sosem z maślaków.
[czas oczekiwania: około 5 minut]
Zaczęliśmy tym razem od Breadni, ponieważ jak wiadomo uwielbiam wszelkiego rodzaju drugie dania "z ciastem". Niestety kulebiak wg Breadni ma mało smaku, a sos kurkowy jest bardzo cieniutki. Aha i nie wiem czy to błąd, ale ja w sosie maślaków nie widziałam tylko kurki. Danie zostało podane letnie. Generalnie - szkoda czasu.
Potwierdzam, otrzymane danie było letnie. Przez to ewidentnie traciło wiele na uroku i smaku. Poza tym faktycznie kulebiak był kurkami (które bardzo lubię), a nie z maślakami... Cóż, widać się skończyły. Samo danie było takie sobie, nic specjalnego.
[czas oczekiwania około 6 minut]
Postanowiliśmy dać szansę potrawce z kurczaka. Podana była pięknie. Kurczak mięciutki i wcale nie suchy. Dziki ryż, moim zdaniem, trochę zbyt słony. Wszystko dobrze doprawione i nadspodziewanie smaczne. Jak również było to pierwsze miejsce gdzie podano nam talerz z jedzeniem + drugi talerz na który Bartek mógł przełożyć pół porcji dla siebie. Na pewno będziemy ich testować "na co dzień" ponieważ o dziwo wcale nie są drodzy :)
W pierwszej chwili po wejściu do lokalu powstało pytanie czy w ogóle chcemy tam jeść, gdyż... byliśmy tam praktycznie tylko my i kelner (a np. przed "Ato Sushi" kolejka...). Jednak skoro już weszliśmy to trzeba było spróbować co tam "Malinowa" podaje. Okazało się, że warto było zostać. Danie jako całość było wyjątkowo smaczne - kurczak delikatny w fajnym sosie, rolada świetna, warzywa również, no i dziki ryż, który mnie bardzo smakował. Warto zajrzeć. :)
3. Marcello (Manufaktura) - Comber z królika, faszerowany pęczakiem, podany na plackach z tartej brukwi z sosem pesto z pokrzywy i carpaccio z kiszonego czerwonego buraka.
[czas oczekiwania - 8 minut]
Jak dla mnie danie bez szału. Kompletnie. Królik zdecydowanie lepszy niż w Spółdzielni (bo miękki), ale kompletnie niedoprawiony. Placki z brukwi smakują jak ziemniaczane, więc amatorom będą smakować. Pesto i buraki... bez wyrazu. Jak dla mnie - szkoda czasu.
Na pewno za jedno trzeba "Marcello" pochwalić: comber był o niebo lepszy niż w "Spółdzielni". Jednak farsz z pęczaku kompletnie odebrał królikowi smak, przytłoczył go zupełnie. Do tego gorzkawy sos z pokrzywy, takie sobie buraki (choć jednak fakt iż są one marynowane był dla mnie zaskoczeniem) i całkiem smaczne placki. Niestety danie nie zachwyca.
[czas oczekiwania: 2 minuty]
Po Galicji spodziewaliśmy się tylko najlepszego i to otrzymaliśmy. Danie było bardzo dobrze skomponowane, ciekawe smaki i bardzo ciekawe sosy. Oczywiście nie byłaby to Galicja gdyby nie zrobiła czegoś więcej. W każdej restauracji festiwalowej pytano nas czy nie chcemy czegoś do picia. Powiem szczerze, że było słychać w ich głosach nadzieję, że może zamówimy coś, na czym restauracja zarobi. Natomiast Galicja do dania festiwalowego zaproponowała za 1,99 zł piwo (0,4 l), wódkę (20 ml) albo kieliszek wina. Genialny pomysł i chapeau bas dla właściciela (ponownie). A trzeba też nadmienić, że danie było podane ciepłe, mimo tego, że dostarczenie nam go zajęło 2 minuty.
Ja tam niestety nie potwierdzę tego, że otrzymaliśmy "to co najlepsze". O ile mięsu faktycznie nic nie mogę zarzucić (było świetnie przyrządzone), o tyle do soczewicy mam same zarzuty. Dla mnie była ona przede wszystkim za sucha i nawet sos tego nie ratował. Na szczęście, za co ukłony w stronę "Galicji", mieliśmy coś do popicia w promocyjnej cenie. :)
5. Mała Litera (Manufaktura) - Tam, gdzie zbieramy żołędzie, czyli rolada żołędziowa podana z kawą zbożową.
[czas oczekiwania - 2 minuty]
Nie sądziłam, że żołędzie są takie dobre :) Rolada bardzo smaczna i ogólnie cały deser udany... ale. Widzicie tą mazię obok rolady? Nie sądzę by w zamyśle miała stać się galaretką, a podane danie stało tak długo, że maź stała się stała. Aha i beza się przykleiła do talerzyka. Trochę... bezsens. Ale danie dobre i polecam spróbować żołędzi :)
Po kilku małych obiadkach czas na pierwszy deser. :) Niestety był on zasadniczo bez wyrazu. Ciasto niby nie było złe, ale... nie zachwyciło mnie i z parapetu (na którym jedliśmy) nie spadłem. Co do bezy nic nie powiem, gdyż jako osoba szczerze nielubiąca bez oddałem ją całą Mai. :]
6. Lokal (Aleja Schillera) - Zapomniane – dzikie. Bażant, dzik, dereń. Bażant-grzyby-kalarepa / dzik-dereń-kawa. Krokiet z bażanta z grzybami na puree z kalarepy z jabłkiem, terryna z dzika z sosem z suszonych owoców z dereniem, fondant z kalarepy, marynowany rydz, sos wiśniowy, ziemia czekoladowo-kawowa.
[czas oczekiwania - 12 minut]
Ten Lokal dzisiaj przeżywał oblężenie. Ale czy zasadnie? Moim zdaniem niekoniecznie. Uwaga - to złociste to krokiecik, który był jedyną rzeczą w ciąg całego festiwalu, która została nam podana bardzo gorąca. Ja się cieszę, bo to znaczy, że świeży ;) I w sumie... był to główny plus potrawy - wszystko reszta bez wyrazu. Szkoda czasu na stanie w kolejce.
Kolejne danie bez wyrazu. Niby złe nie było, ale też niczym się nie wybijało. Więc jeśli traficie na kolejkę w lokalu to spokojnie możecie sobie je odpuścić.
7. Karuzela Cafe (ul. Sienkiewicza 59) - Migdały w dzikie wino zaplątane, czyli marcepanowo-pistacjowe foremki wypełnione musem z białej czekolady skąpane w sosie z jagód czarnego bzu.
[czas oczekiwania - 4 min kawa + 4 min ciasto]
Wspaniały deser. Moje ulubione zestawienie smakowe czyli wanilia + jagoda. Absolutnie polecam uwadze. Warto nawet postać w kolejce. Szybka rada: jeśli widzicie 2 osoby siedzące przy dużym stole, warto zapytać czy nie odstąpią miejsca czy dwóch.
Kolejna przerwa na deser. :) I tym razem udany i pyszny deser. Co prawda Panie z lokalu trochę nie ogarniały sytuacji (co miałem okazję podpatrzeć czekając prawie 5 minut przy ladzie na obsłużenie), ale szczęśliwie czas podania kawy i ciastka oraz ich smak to w zupełności wynagradza. Warto spróbować! :)
8. Ser Lanselot (Off Piotrkowska 138/140) - Wytrawna koza - sernik na zimno z koziego sera, na krakersach, posypany tartym rocznym serem Emilgrana, podany z konfiturą z czerwonej cebuli z czerwonym winem, octem balsamicznym i rodzynkami. To wytrawny deser serwowany z zieloną herbatą.
[czas oczekiwania - 4 minuty]
Bardzo ciekawy pomysł na "słony deser" i wielkie oklaski za wyłamanie się z "kawowego towarzystwa" i podanie oczyszczającej, zielonej herbaty. Co do smaku... dla mnie było go za mało. W Zbożowej,w ravioli, ser kozi jest ostry i wyrazisty. Tutaj... nie bardzo. Ale warto spróbować.
Po słodkim deserze czas na wytrawny. Muszę przyznać, że sernik serwowany w "Ser Lanselocie" jest naprawdę ciekawym pomysłem i uważam, że warto zajrzeć i samemu go spróbować. I polecam pomieszanie kompletnie wszystkich smaków tj. wzięcie na jednego gryza kawałka sernika z cebulką i kropelką chilli - super! :)
[czas oczekiwania - 4 minuty]
GENIALNE! Mówcie co chcecie, ale wszystko było tutaj dobre. W końcu prawdziwa zalewajka, pyszna kiełbasa i prażoki, które były bardziej purre, ale nadal smaczne. A lody z modrej kapusty... mnie pasują. Uwielbiam takie zabawy smakiem i formą, a ta moim zdaniem jest bardzo udana. Oprócz tego obsługa bardzo dobra, chociaż obrus zaplamiony, a talerz na tyle ciężki, że nie mogliśmy go między sobą przesuwać.
Fakt, wszystko było naprawdę dobre, szczególnie kiełbaska do mnie trafiła swoim smakiem. I talerz był naprawdę ciężki i trudny do przestawiania. ;)
10. Tubajka (pl. Zwycięstwa 3, Park Źródliska) - MorWa borWa ósme smake!, czyli rurki z kremem morwowym.
[czas oczekiwania - 3 minuty]
To był najelegantszy deser tego festiwalu. Absolutnie Tubajka nie powinna go usuwać z karty. Rurki były pyszne, delikatne, morwa była podkreśleniem bitej śmietany. Wspaniały deser i wspaniała promocja. W Tubajce byłam po raz pierwszy i na pewno jeszcze tam zajrzymy, bo atmosfera baaardzo sympatyczna.
Na koniec dzisiejszego jedzenie trafiła nam się rewelacyjna pod kątem pomysłu i wykonania morwowa rureczka (a nawet dwie!) i kawa. Szkoda tylko, że smak morwy był dla mnie tak mało wyczuwalny (nie raz i nie dwa miałem okazję najeść się do pełna świeżymi morwami prosto z drzew). Mimo to szczerze polecam! :)
P.S. Krótka uwaga o całym festiwalu - wszyscy w tym roku są "Królami Syfonu". Praktycznie w każdym daniu jest jakaś "piana" albo "espuma" z czegoś.
