Ala Turka [zamknięte]

Przez kilka tygodni przechadzając się ul. Piotrkowską obserwowaliśmy z Mają jak w lokalu po "Sylvio Italiano" powstaje nowa restauracja, która miała przynieść na naszą reprezentacyjną ulicę prawdziwe smaki Turcji. Jak wiecie w Turcji byliśmy w ostatnie wakacje i było tam pysznie! W związku z tym byliśmy bardzo ciekawi czy faktycznie w Łodzi będzie można zjeść coś co faktycznie smakuje tak jak np. na placu Taksim w Stambule, czy wśród małych restauracyjek w Edirne. W końcu, w zeszłym tygodniu się doczekaliśmy otwarcia i szybciutko poszliśmy do "Ala Turka" zobaczyć co nas tam spotka. :)

Ja od razu zapowiedziałam, że jeśli nie podają tam ayranu to ja wychodzę. Na szczęście szybkie spojrzenie w menu przekonało mnie by zostać. Innym argumentem by zostać było przyuważenie, że zarówno właściciel restauracji jak i kucharz są Turkami i porozumiewają się ze sobą po turecku.

Poniżej zdjęcie wystroju. Jest elegancki i odrobinę taki... bez wyrazu, ale niewiele mu można zarzucić. Jest ładnie i nawet nietandetnie.

Tak przedstawia się przykładowa strona menu. Wybraliśmy sobie z niej Ala Turka Kebab z kurczakiem oraz  Bodrum Kebab z baraniną, obydwa z sosem czosnkowym. Do picia zaś, uwielbiany przez nas ayran. :)

Warto dodać, że do wyboru sosy są dwa: czosnkowy i ostry, więc żebym mogła spróbować jednego i drugiego kebaba, wybraliśmy sos czosnkowy.

Na jedzenie nie czekaliśmy długo, ok. 10-12 minut. Bo ayran dostaliśmy praktycznie od razu i tu pierwszy plus: smakował jak w Turcji! :D

I miał piękną pianę :) Takiego czegoś w Turcji nie widzieliśmy. (pianę robi maszyna taka jak w notce tutaj)

Jedzenie zaś prezentowało się tak:

Dobra, nie będę zanudzał i owijał w bawełnę - było bardzo smacznie. Kebaby wprawdzie wyglądają lepiej niż te sprzedawane w Turcji (co oczywiście tutaj jest plusem), ale smakują praktycznie tak samo albo bardzo podobnie. Mięso jest rewelacyjnej jakości (baraninka mniam!), warzywa świeże. Do tego to co uwielbiałem w stambulskich kebabach tj. frytki w środku, rewelacja. Jedyne do czego mogę się przyczepić to to, że sos jest wyjątkowo łagodny, ale niektórym to akurat nie powinno przeszkadzać. Tak więc polecam! :)

Mnie łagodność sosu się bardzo podobała, bo nie zabijała smaku mięsa. Kebaby były bardzo smaczne - chyba nawet lepszy ten z baraninką, chociaż nie jestem fanką warzywek z grilla. Mięso było doprawione i soczyste i cieniutko pokrojone. Polecam serdecznie i oświadczam, że w końcu w Łodzi jest miejsce w którym mogę jeść kebab :)

Read More

Walentynkowo w "Mare e Monti"

Żeby tradycji walentynkowej stało się zadość, musieliśmy w tym roku trochę poświętować Walentynki. W zeszłym roku było wytwornie, ale w tym roku to już naprawdę :) Od dawna planowaliśmy odwiedzić najlepszą restaurację w Łodzi według czytelników Expressu Ilustrowanego z 2014 roku czyli Mare e Monti. Niestety jest to restauracja dosyć droga i nie nadaje się na codzienny obiad. Ale świąteczny to co innego.

To prawda, do "Mare e Monti" zbieraliśmy się dosyć długo. Niestety restauracja znajduje się dosyć daleko od naszych codziennych i niecodziennych szlaków i tylko wypatrywaliśmy dobrej okazji aby tam dotrzeć. A jaka okazja, jak nie Walentynki, może być lepsza (no dobra, rocznica, ale to dopiero w lipcu :P)? ;) Tak więc jakieś dwa tygodnie przed 14 lutym zadzwoniłem, bez problemu zarezerwowałem i w końcu poszliśmy.

Menu walentynkowe wyglądało tak:

A wystrój stolika tak:

Nasza miłość do przegrzebków pokierowała nas natychmiast w kierunku pierwszej pozycji z zestawu walentynkowego (28 zł):

Był to tatar z przegrzebków. I w sumie nie był zły. Moim zdaniem brakowało kwasu w tym daniu, dla mnie było słodkawo mdłe, bo mango nie dało rady przeciąć smaku przegrzebka. Szkoda. I tu od razu powiem, że często moje opinie są spowodowane wysokimi oczekiwaniami. Z jednej strony z powodu ceny, a z drugiej strony z powodu takiego sukcesu jak wygranie wspomnianego plebiscytu. Więc dla mnie początek był to słaby.

Ja zdecydowanie lepiej niż Maja przyjąłem tatara z przegrzebków, bo według mnie było to niezłe danie. Interesujące połączenie posiekanych przegrzebków i manga, do tego pesto. Interesujące i całkiem smacznie. Choć w porównaniu do smażonego przegrzebka to nie ma o czym mówić... ;)

Dalej ja zdecydowałam się na drugą pozycję z menu walentynkowego czyli na makaron czekoladowy z 4 serami i gorgonzolą (nie ma na tablicy, 37 zł). Generalnie spoko, chociaż jak zobaczyłam porcję to trochę... hm. Porcje półdegustacyjne. 

Bartek zamówił za to Spaghetti Alla Carbonara Rivisitata czyli spaghetti z jajkiem confit, serem Pecorino Romano D.O.P. i dojrzewającym wieprzowym policzkiem (26 zł).

Obydwa makarony były moim zdaniem smaczne, choć carbonara chyba była za długo trzymana na patelni i była niemal chrupka. No może się nie znam ;) Powtórzę, bo wiem, że czepialska jestem. Było smacznie.

Obydwa makarony smaczne, choć wybrane przeze mnie, dzięki dojrzewającym wieprzowym policzkom, było zdecydowanie bardziej wyraziste i przez to mnie bardziej smakowało. Jednak Mai czekoladowy makaron z serami również był smaczny. Szkoda tylko, że porcje takie małe.

A na koniec desery. Bartek miał panna cottę (17 zł):

Moim zdaniem sama panna cotta była bez smaku (gdzieś jak się człowiek dobrze wsmakował to było czuć smak śmietany). Cały smak dania to śmietana. No i minus za płatki czekoladowe, kupne, obecne zarówno na tym talerzu jak i na moim makaronie czekoladowym. Państwa nie stać na starcie gorzkiej czekolady? No cóż.

Niestety ta panna cotta nijak się miała do tej, którą jadłem w Bari we Włoszech. Sorry, ta była poprawna, tamta była rewelacyjna.

Ale poniżej hit. Ja zdecydowałam się na suflet dyniowy (oferta walentynkowa, 23 zł). Zacznijmy od przypomnienia jak wygląda suflet:

Źródło: www.mojewypieki.com/post/suflet-czekoladowy

Albo możemy zobaczyć zdjęcia w notce o naszych włoskich podbojach tutaj. To co ukazało się naszym oczom zakrawa na dowcip:

No mnie to bardziej niedopieczoną magdalenkę przypomina:

Źródło: www.souslecedre.fr/biscuits.html

Żenada jak mało co. Ja wiem dlaczego to nie wyrosło jak powinno - ciasto było za ciężkie. Było smaczne, ale to nijak nie nazwałabym sufletem. No po prostu nie. Granita była o smaku nieokreślonym, piana z prosecco była niewyczuwalna, no i jeżyny. Nie no bomba. Maluteńką gwiazdeczkę bym w tym miejscu dopisała: cukier, z którego było zrobione moje serduszko, był anyżowy i wiedząc jak bardzo dla wielu osób ohydny jest anyż - nie ukrywałabym tego, że w tej potrawie można go znaleźć.

Ja na sufletach nie znam się w ogóle, więc wypowiem się tylko co do smaku. Sam suflet ok, czuć było wyraźnie dynię. Natomiast ta granita była taka... dziwna. Zupełnie nie mój smak i kompletnie nie pasował mi też do samego sufletu. 

Trochę się wyzwierzęciłam. Przyznaję. Poczułam się kompletnie rozczarowana tym obiadem, bo obiecywałam sobie wiele. Zwłaszcza, że pan kelner również nie dał rady. Pusty talerz po przystawce stał na stole jakieś 20 minut. Ogólna ocena? No słabo.

Niestety ja też spodziewałem się czego lepszego, zwłaszcza, że to ja namawiałem nas na wizytę w "Mare e Monti" po przeczytaniu w "Expressie", że wygrali plebiscyt w 2014 r. na najlepszą restaurację. Było poprawnie i smacznie, ale... zdecydowanie za mało aby powiedzieć "super". Szkoda.

P.S. Dobrze, że potem poszliśmy na super film :) Polecamy DEADPOOL'a :D

DEADPOOL <3 :D

Read More